Tanel Demirel
Özet
Bu çalışma, 12 Eylül 1980 harekatı öncesinde Türk Silahlı Kuvvetlerinin müdahaleyi meşrulaştırmak amacıyla terörle mücadelede yeterli çabayı göstermediği iddiasını değerlendirmektedir. Demokratik rejimlerde terörle mücadele, siyasal iktidar, asker-sivil güvenlik güçleri, bürokrasi ve yargının etkin çalışmasını gerektirir. 12 Eylül öncesinde bunun gerçekleştirilememesinin en önemli nedeni askerler değildir. Terörün 12 Eylül”den sonra etkisini yitirmesi ise, devletin zor kullanma gücünü bireyi koruma amacıyla sınırlayan kuralların fiilen geçersiz hale gelmesi ile bağlantılıdır. Bu yüzden ordunun terörün üzerine gitmediğini ileri sürmek, eldeki veriler ışığında, kolay değildir. Ancak bu tezi savunmak, 12 Eylül’e giden süreçte askerlerin üzerlerine düşen görevleri eksiksiz bir biçimde yerine getirdikleri anlamına da gelmemelidir. 1979 yılı ortalarından itibaren askeri müdahale fikrini ciddi bir biçimde tasavvur etmeye başlayan askerlerin, tam da bu sebeple, hem terörle mücadelede daha girişimci, yaratıcı olma, hem de demokratik rejim içinde kalarak teröre çözüm olabilecek diğer alternatifleri gündeme getirme iradelerinin çeşitli şekillerde zaafa uğradığı söylenebilir.
16_31202316744677
